Από το ποίημα του Τ. Νικηφόρου: "Όταν πεθαίνει ένα παιδί"
(Από το ανθολόγιο Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β' Γυμνασίου, σσ. 230-231)
"Όταν πεθαίνει ένα παιδί
πέφτει βαθύτατο σκοτάδι το ξημέρωμα
βρέχει μεγάλα δάκρυα λαμπερά
πέτρινα γίνονται τα φύλλα και τα δέντρα
όταν πεθαίνει ένα παιδί
ταράζεται ο ύπνος των αρχαίων νεκρών
κι από τη γη αναδύονται τα πρόσωπά τους
ενώ σαν χάλκινο πουλί
ο άνεμος τοξεύεται στο χώμα
όταν πεθαίνει ένα παιδί
οι λέξεις κι οι φωνές συντρίβονται
τριγύρω ο κόσμος καταρρέει."
Βλ. επίσης την άποψη της Ε. Αρβανιτάκη στην εφ. Το Βήμα:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=47&artId=249151.
Μη χάσετε τη συμβολή παλαιότερων και σύγχρονων ποιητών στο ηλεκτρονικό περιοδικό "e-poema" με τίτλο "Με μόνο όπλο τους στίχους" στο site http://www.e-poema.eu/poem.php?id=154.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου