Η ειλικρίνεια ανταμείβεται
Καθώς κάποιος έκοβε ξύλα στην όχθη ενός ποταμού, έριξε μέσα το τσεκούρι του. Και, επειδή το ρεύμα το παρέσυρε, αυτός θρηνούσε, μέχρι που ο Ερμής τον λυπήθηκε και ήρθε κοντά του. Και, αφού έμαθε από αυτόν την αιτία, για την οποία έκλαιγε, την πρώτη φορά βούτηξε στο ποτάμι και του έφερε επάνω ένα χρυσό τσεκούρι και ζητούσε να μάθει αν αυτό το τσεκούρι ήταν δικό του. Κι όταν εκείνος είπε ότι δεν ήταν αυτό (το τσεκούρι του), του έφερε επάνω ένα ασημένιο και τον ρωτούσε αν έριξε αυτό. Κι όταν εκείνος αρνήθηκε κι αυτόν, την τρίτη φορά του έφερε το δικό του τσεκούρι. Κι όταν αυτός το αναγνώρισε, ο Ερμής παραδέχτηκε τη δικαιοσύνη του (ξυλοκόπου) και γι’ αυτό του χάρισε όλα τα τσεκούρια. Και αυτός πήγε στους συντρόφους του και τους διηγήθηκε αυτά που είχαν συμβεί. Και κάποιος από αυτούς πήρε μαζί του ένα τσεκούρι και κατευθύνθηκε στον ίδιο ποταμό και, καθώς έκοβε ξύλα, άφησε το τσεκούρι επίτηδες στο ρεύμα και καθόταν κι έκλαιγε. Κι όταν παρουσιάστηκε ο Ερμής και ζητούσε να μάθει τι είχε συμβεί, διηγούνταν την απώλεια του τσεκουριού του. Κι όταν του έφερε (ενν. ο Ερμής) ένα χρυσό (ενν. τσεκούρι) και τον ρωτούσε αν έχασε αυτό, (ενν. ο ξυλοκόπος) επειδή φλεγόταν από την επιθυμία του κέρδους ισχυριζόταν ότι αυτό είναι (ενν. το τσεκούρι του). Και ο θεός δεν του το χάρισε αλλά ούτε και το δικό του τσεκούρι του επέστρεψε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου