Αρχαία Α Γυμνασίου: 14Α (Απόδοση κειμένου στα νέα ελληνικά)

Ένα λιοντάρι κατηγορούσε συχνά τον Προμηθέα, επειδή το έπλασε μεγάλο και όμορφο και πιο ισχυρό από τα υπόλοιπα θηρία˙ «παρόλο που είμαι τέτοιος», έλεγε, «φοβάμαι τον πετεινό». Και ο Προμηθέας τού είπε: «Τι με κατηγορείς μάταια; Γιατί έχεις όλα τα δικά μου (αγαθά), όσα μπορούσα να δημιουργήσω˙ και η ψυχή σου μόνο σε αυτό δειλιάζει.» Θρηνούσε λοιπόν το λιοντάρι τον εαυτό του και τον κατηγορούσε για τη δειλία του και τελικά είχε τη διάθεση να πεθάνει. Κι ενώ βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση, συναντάει έναν ελέφαντα και βλέποντάς τον να κουνάει συνεχώς τα αυτιά του, του είπε: «Τι παθαίνεις; Και γιατί επιτέλους δεν μένει ακίνητο ούτε για λίγο το αυτί σου;» Και ο ελέφαντας, καθώς ένα κουνούπι πέταξε συμπτωματικά γύρω του, του είπε: «Βλέπεις αυτό το μικρό, που βουϊζει; Εάν μπει στο αυτί μου, πέθανα.» Και το λιοντάρι είπε: «Γιατί λοιπόν χρειάζεται να πεθάνω πια, αφού είμαι τόσο μεγάλος και πιο τυχερός από τον ελέφαντα, όσο δυνατότερος είναι ο πετεινός από το κουνούπι;»