Ποιος ήταν ο Λυσίας;
Ήταν ρήτορας του 5ου / 4ου αι. π.Χ., που έζησε για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στην Αθήνα ως μέτοικος. Λόγω των δημοκρατικών του απόψεων καταδιώκεται μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς του από τους Τριάκοντα τυράννους. Εργάστηκε κυρίως ως λογογράφος, συνέθετε δηλαδή λόγους που εκφωνούνταν από τους πελάτες του στο δικαστήριο. Η γνησιότητα του συγκεκριμένου έργου αμφισβητείται με κύριο επιχείρημα τη δυσκολία να εκφωνηθεί ένας επιτάφιος από κάποιον μέτοικο.
(βλ. επίσης Βιβλίο Εκπαιδευτικού σσ. 27-28 για περισσότερα επιχειρήματα υπέρ και κατά τη γνησιότητας του λόγου).
Βασικός στόχος είναι να αναγνωριστούν στο κείμενο χαρακτηριστικά γνωρίσματα (θέματα και εκφραστικά μέσα) ενός επιτάφιου λόγου. Δύο κύρια θέματα που συμπλέκονται στο χωρίο είναι:
α. η τιμή και
β. το πένθος.
Τα δύο θέματα αναπτύσσονται αντιθετικά. Εύλογα χρησιμοποιείται συχνά ο υπερθετικός βαθμός, για να τονιστεί ο έπαινος των νεκρών.
Η σύνθεση επιτάφιων λόγων συνδέεται ιδιαίτερα με περιόδους πολέμου. Ο πιο γνωστός επιτάφιος που σώζεται σήμερα είναι αυτός που εκφωνήθηκε –σύμφωνα με την Ιστορία του Θουκυδίδη (2. 35-46)– από τον Περικλή για τους νεκρούς του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου, όπου εξυμνείται ουσιαστικά το αθηναϊκό δημοκρατικό πολίτευμα.
Ήταν ρήτορας του 5ου / 4ου αι. π.Χ., που έζησε για ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στην Αθήνα ως μέτοικος. Λόγω των δημοκρατικών του απόψεων καταδιώκεται μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς του από τους Τριάκοντα τυράννους. Εργάστηκε κυρίως ως λογογράφος, συνέθετε δηλαδή λόγους που εκφωνούνταν από τους πελάτες του στο δικαστήριο. Η γνησιότητα του συγκεκριμένου έργου αμφισβητείται με κύριο επιχείρημα τη δυσκολία να εκφωνηθεί ένας επιτάφιος από κάποιον μέτοικο.
(βλ. επίσης Βιβλίο Εκπαιδευτικού σσ. 27-28 για περισσότερα επιχειρήματα υπέρ και κατά τη γνησιότητας του λόγου).
Βασικός στόχος είναι να αναγνωριστούν στο κείμενο χαρακτηριστικά γνωρίσματα (θέματα και εκφραστικά μέσα) ενός επιτάφιου λόγου. Δύο κύρια θέματα που συμπλέκονται στο χωρίο είναι:
α. η τιμή και
β. το πένθος.
Τα δύο θέματα αναπτύσσονται αντιθετικά. Εύλογα χρησιμοποιείται συχνά ο υπερθετικός βαθμός, για να τονιστεί ο έπαινος των νεκρών.
Η σύνθεση επιτάφιων λόγων συνδέεται ιδιαίτερα με περιόδους πολέμου. Ο πιο γνωστός επιτάφιος που σώζεται σήμερα είναι αυτός που εκφωνήθηκε –σύμφωνα με την Ιστορία του Θουκυδίδη (2. 35-46)– από τον Περικλή για τους νεκρούς του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου, όπου εξυμνείται ουσιαστικά το αθηναϊκό δημοκρατικό πολίτευμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου