Ένα άδικο παράπονο
Ένα λιοντάρι κατηγορούσε τον Προμηθέα συχνά ότι το έπλασε μεγάλο και όμορφο και πιο
δυνατό από τα λοιπά θηρία –«κι ενώ είμαι τέτοιος», ισχυριζόταν, «φοβάμαι τον πετεινό.» Και ο Προμηθέας του είπε: «Γιατί με κατηγορείς μάταια; Γιατί τα δικά μου τα αγαθά όλα τα διαθέτεις, όσα μπορούσα να δημιουργήσω˙ η ψυχή σου όμως στο ζήτημα αυτό μόνο είναι αδύναμη.» Θρηνούσε λοιπόν τον εαυτό του το λιοντάρι και κατηγορούσε τον εαυτό του για τη δειλία του και τελικά ήθελε να πεθάνει. Και ενώ είχε αυτή την άποψη, συναντά έναν ελέφαντα και βλέποντας ότι αυτός κουνά συνεχώς τα αυτιά του, του είπε: «Τι έπαθες; Και γιατί δεν μπορεί ούτε για λίγο να μείνει ακίνητο το αυτί σου;» Και ο ελέφαντας, καθώς ένα κουνούπι πέταξε τυχαία γύρω του, είπε: «Βλέπεις αυτό το μικρό, που βουΐζει; Αν μπει στο αυτί μου, πέθανα.» Και το λιοντάρι είπε: «Γιατί λοιπόν χρειάζεται πλέον να πεθάνω, αφού είμαι τόσο μεγάλος και πιο τυχερός από τον ελέφαντα όσο ισχυρότερος είναι ο πετεινός από το κουνούπι;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου